Bij EEGA Groep lopen sinds juli 2021 vier trainees rond. Samen maken ze er een bijzonder én leerzaam traineejaar van. In de serie ‘Trainee aan het Woord’ vertellen de trainees over het traineeship. In de eerste editie is het woord aan Jeroen Hengelaar. Zijn verhaal.

Daar stond ik dan. De gesloten deuren van hogeschool Saxion achter mij en een vers geprinte diploma Toegepaste-Psychologie opzak. Na een kortstondig gevoel van euforie kwam het besef dat ik officieel geen student meer was. Dit was toch wel even slikken. Wat nu? Wanneer iemand aan mij zou vragen: ‘Wat doe jij zoal?’, kon ik niet meer op nonchalante toon zeggen: ‘Ik studeer’. Nee, het studentenmasker viel in duizend stukjes voor mij op de grond.

Identiteitsprobleem
Tijdens mijn studie ben ik een onderneming gestart genaamd CyberPsychology. Logischerwijs zou ik mijn identiteitsprobleem daarmee oplossen. Simpel als wat: ‘Wat doe jij zoal?’ ‘Ik ben een ondernemer.’ Dit was voor mij echter niet zo simpel. Los van dat het een deel was van “wat ik zoal deed”, voelde het voor mij niet als iets om mij mee te identificeren. Ik wist überhaupt niet wat dat precies betekende “een ondernemer zijn’’. Op papier was ik het, maar ik ben mij er erg van bewust dat ik het nooit was geworden zonder mijn collegae met wie ik het bedrijf ben gestart. Zij droegen naar mijn gevoel veel meer de zakelijke kant. Zij waren de ondernemers, ik deed mee uit interesse. Daarnaast speelde er een meer wezenlijk probleem, namelijk mijn studiefinanciering stopte. Dit was mijn grootste inkomensbron (aan mijn bedrijf verdiende ik nog vrijwel niks). Mijn maandelijkse kosten bleven echter wel. Ik moest dus geld gaan verdienen. Ik moest een baan zoeken.

Klaar voor de arbeidsmarkt
Ik begon met goede moed. Ik had immers een diploma. Een bewijs dat ik klaar was voor de arbeidsmarkt. Appeltje eitje! Iedereen zou vast staan te springen om deze kersverse professional aan te nemen. Ik kwam er al snel achter dat dit anders lag. Afwijzende mailtjes begonnen zich op te stapelen, terwijl mijn spaarrekening langzaam leegliep. De reden van afwijzing kwam steeds op hetzelfde neer, ik had te weinig ervaring. Maar hoe kreeg ik deze ervaring waar al mijn potentiële werkgevers naar vroegen? Dit was geen onderdeel van mijn studiecurriculum geweest. Hier had ik slechts een diploma dat als startbewijs zou moeten fungeren aan overgehouden, maar nog geen idee waar de start was.

Ongeschoold werk
Moedeloos besloot ik mijn bereik op de arbeidsmarkt te vergroten. En begon te solliciteren op banen die onder het zogenaamde ‘ongeschoolde werk’ vallen. Binnen een week had ik een baan. ‘Wat doe jij zoal?’ ‘Ik ben vuilnisman.’ Na een jaar lang van nul uren contract naar nul uren contract te zijn gesprongen, begon het mij te irriteren dat mijn diploma in de kast stof lag te verzamelen. Ik had immers genoeg geïnvesteerd in dit papiertje om er op zijn minst iets mee te doen. Maarja, ik had nog steeds niet uitgevogeld waar die ervaring waar potentiële werkgevers in de psychologische sector naar vroegen te vinden was.

Traineeship EEGA Groep
Tot plotseling het traineeship van EEGA Groep mijn pad kruiste. Ik herkende het direct als het missende puzzelstuk. Dit moest het zijn! Hier kon ik de missende ervaring op doen. Ik trok de stoute schoenen aan en solliciteerde op de functie. En ja, uit de vele gewillige kandidaten mocht ik deze mooie kans als startsignaal van mijn carrière laten klinken.

Nu ik inmiddels een aantal weken onderdeel ben van het EEGA-team, kan ik niks anders zeggen dan dat ik mij op mijn plek voel. Na een warm welkom is het mij snel duidelijk geworden dat een groot deel van de controle over hoe mijn traineeship eruit gaat zien bij mij ligt. Naast dat er wel een planning is, blijf ik het lijdend voorwerp. In het begin was dit best confronterend. Er is immers geen protocol aanwezig waarachter ik mij kan verschuilen. Daartegenover is er ruimte genoeg om mijzelf te ontwikkelen. Wanneer iemand mij nu dus vraagt: ‘Wat doe je zoal?’, zeg ik vol trots: ‘Mijzelf ontwikkelen!’.

Jeroen Hengelaar

Trainee EEGA Groep